Geçtiğimiz hafta Real Madrid'in Bayern Münih'i kendi sahasında ağırladığı maç öncesinde bir yazı yazmıştım. Bu sefer bir maç sonu değerlendirme yazısıyla karşınızdayım.
İlk maçta, etkili kontratak silahları olan ev sahibi takım, maçın çoğu dakikasında topla oy(ala)nayan Bayern'e hiç şans tanımadı. Karim Benzema'nın arka direkte vurduğu topun ağlarla buluşmasına Neuer engel olamadı ve ilk maçtaki 1-0'lık skor avantajıyla Münih'e, Allianz Arena'ya gitti Real Madrid. Maç öncesinde favori gösterilen Bayern Münih'in ilk maçtaki pas oyunu fiyaskosunun ardından hücum oyunu oynayacağı düşünüyor, net bir skorla 3. kez üst üste finale çıkmanın hesapları yapılıyordu. Ancak maç sonunda bu fikirleri silip atan bir adam vardı: İtalyan hoca Carlo Ancelotti.
İlk maçtaki taktik hatasından dönmeyip hatta aynı oyunu daha kötü bir şekilde oynayarak maça başlayan Alman temsilcisi maçın ilk dakikalarından itibaren topa hükmedemedi, cılız ataklarında Real Madrid savunmasını aşamadı, defansif olarak zayıf performans gösterdi. Henüz ilk gol olmadan kalesinde birkaç net pozisyon verdi. 16. Dakikada Modric'in kullandığı harika köşe vuruşunun ardından savunmanın büyük hatasından dolayı boşta kalan Sergio Ramos ser bir kafa vuruşuyla ağları havalandırdı. Dakikalar ilerledikçe pozisyon sayısını artıran Real Madrid rüzgarını arkasına aldı ve rakibinin üstüne gitmeye başladı. 20. dakikada yine bir serbest vuruş organizasyonundan golü bulan deplasman takımı, yine Sergio Ramos'la farkı ikiye çıkardı. Savunma arkasına atılan toplarla tehlikeler yaratan Real Madrid dersine çok iyi çalışmıştı. Eğer şansı yanında olsa, Neuer'in cezasahası dışına çıkıp uzaklaştırdığı(!) toplardan birinde golü bulabilirdi, Bale veya Ronaldo ile. Oyundan tamamen kopan Bayern savunması Ronaldo'nun 15 gol ile Şampiyonlar Ligi rekoru kırmasına yardımcı oldu. Golün oluşumunda Benzema ve Gallerli Gareth Bale'in katkısı çok büyüktü. Özellikle Bale skor 2-0'ken kaleye vurabileceği pozisyonda arkadaşına pas vererek çok iyi bir tercih yaptı. Gol sonrası saha kenarında Javi Martinez'in ısınırken görünmesi Guardiola'nın maçı kafasında sonlandırıp farkın artmasını engellemeye çalışacağı akıllara geldi. Maçın sonucu ve finale çıkan takım ilk 45 dakika belli olmuştu.
İkinci yarıya Mandzukic yerine Martinez'i alarak başlayan Guardiola, ilk yarıya göre daha diri bir takım sahaya çıkarttı. Maçın son 20 dakikasına kadar yine rakip kalede etkili olamayan Bayern, uzaktan çektiği şutlarla gole yaklaştı. Cristiano Ronaldo, Şampiyonlar Ligi rekoru kırdığı maçta hiç de durmak niyetinde değildi. Maçın son dakikasında 18-19 metreden kazanılan frikikte herkesi büyüleyen bir vuruşla topu ağlara gönderdi. Maç sonucu Bayern Münih (0)0-4(5) Real Madrid oldu. Real Madrid tam "12"" yıl sonra tekrar finale yükseldi.
İlk maçta medya ve onursal başkan Franz Beckenbauer tarafından oyun tarzı yüzünden eleştirilen Guardiola sürekli kullandığı tiki-taka'yla Ancelotti'ye ikinci kez "mat" oldu. Maçtan sonra tüm sorumluluğu üstlenen Guardiola, Bayern'in oyun sistemini değiştirmek ve takımı çökertmekle suçlandı. Maç içinde üstün olduğu tek şey topla oynama oranlarıydı. İlk maçta başarısız olmasının ardından aynı oyunu oynayarak galip gelebileceğini düşünen Guardiola'yı tam olarak anlayamadım. Oyuncularda sanki elenmiş, formalite icabı bir maç oynuyormuşçasına performans sergilediler. Robben ve Ribery, takımın en önemli oyuncuları, Carvajal ve Coentrao'ya karşı sahadan yok oldular. Beni özellikle hayal kırıklığına uğratan Ribery oldu. Skor üretemese bile çabalayan, sahada basmadık yer bırakmayan Ribery çok kötü oynadı, Carvajal'e attığı tokat hakemlerin gözünden kaçtı ama tüm dünya bu hareketini gördü. Dört gol yiyen takımın savunma oyuncularına da değinmek isterim. Dante ve Boateng maç boyu Ronaldo'ya odaklanmış gözüktüler, ilk golde de görüldüğü gibi. Alaba maça iyi başladı ama sonra takıma o da uydu. Lahm takımın en son ayakta kalan oyuncusuydu. Mücadelesinden ödün vermedi ancak tek başına güçlü Real Madrid karşısında yapabileceği bir şey de yoktu.
Diğer tarafta ilk sezonunda takımını finale çıkaran Ancelotti, adeta tüm dünyaya "tiki-taka öldü" mesajı verdi. Ancak maç sonunda "tiki-taka öldü mü?" sorusuna "Futbol ölmez." diyerek güzel bir yanıt verdi. Peki Real Madrid'i her iki maçta da gol yemeden finale taşımanın sırrı neydi? Çok zeki bir teknik direktör Ancelotti. Efsanevi 2005 İstanbul finalinden epey bir ders almış gibi gözüktü. Maç 3-0'a gelmişken ceza sınırındaki Alonso'yu sahada tutarak emniyeti elden bırakmadı. Son zamanlarda uyguladığı 4-4-2 taktiğiyle bir kez daha muhteşem bir sonuç aldı. Defansif ve ofansif olarak dengeyi harika sağlayan Ancelotti, geçtiğimiz sezon bu sahada Barcelona'ya dört gol atan takıma, yine aynı sahada dört gol attı. Oyun içinde tüm oyunculara özellikle değinmek gerek. Casillas'a çok fazla iş düşmedi ancak birkaç pozisyonda tecrübesini konuşturdu, rahat bir görüntü sergiledi. Savunma dörtlüsü, dört dörtlüktü, neredeyse hatasız oynadılar. Modric yine gerçekten herkesi büyülemeyi başardı. Onun gibi bir oyuncusu olduğu için çok şanslı Real Madrid. Di Maria ilk maçtaki kadar etkili değildi. BBC üçlüsü ise o kadar iyi bir performans sergiledi ki gözleri kapalı oynayacak kıvama gelmişler neredeyse. Çoğu zaman eleştirdiğim Benzema müthiş oynadı. O oyundan çıktıktan sonra ilerde kalan Ronaldo-Bale ikilisi inanılmaz süratli ve tehlikeliydi. Bu iki oyuncuyu bir arada görmek bile bir şans. Maç sonrası kazanan takımı üzen tek şey Xabi Alonso'nun finalde kart cezalısı durumuna düşmesi oldu. 12 yıl sonra finale tekrar çıkan Real Madrid, attığı 37 golle final öncesi Şampiyonlar Liginde bir yılda en fazla gol atan takım oldu. Ayrıca 2012 yarı finalde penaltı kaçırarak takımının elenmesine sebep olan Ramos attığı iki golle taraftarına finali hediye etti.
Her iki karşılaşmanın da hangi takımın daha iyi olduğundan çok bize gösterdiği şey, kontratak oyununun, tiki-taka'yı artık yendiğinin net göstergesiydi. Oyun anlayışları tamamen farklı olan iki takımdan daha iyi olan kazandı. Acaba bu maçla birlikte 6 yıldır dünyaya hükmeden oyun tarzı yerini kontratağa kaptıracak mı?
İki maçın özeti: Topa Sahip Olma 0, Kontratak 5
